امیر نصری

جایی نوشته بود که در سیزده سالگی با خواندن «شب‌های روشن» داستایوفسکی سر ذوق آمد و با خود عهد کرد که در چهل سالگی کتابی درباره‌ی آثار این نویسنده‌ی پرآوازه‌ی روس بنویسد. حالا، امیر نصری در میانه‌ی دهه‌ی چهل زندگی خود، دو کتاب درباره‌ی داستایوفسکی دارد؛ اولی کتاب «پوست در برابر پوست» که در سال 1399 منتشر کرد و در آن، با رویکردی فلسفی به تحلیل «جنایت و مکافات» پرداخت. پس از این هم، کتاب دیگری را با نام «در آغاز رنج بود» به چاپ رساند که در ادامه‌ی کتاب قبلی، خوانش مفصلی از برادران کارامازوف ارائه می‌داد. 
در کنار این آثار، کتاب‌های ارزشمند دیگری نیز در زمینه‌‌ی فلسفه هنر و تاریخ هنر جای خود را در میان کارنامه‌ی او پیدا کرده‌اند. امیر نصری، در سال‌های گذشته کتاب‌های بسیاری را در این حوزه‌ها روانه‌ی کتاب‌فروشی‌ها کرده و همچنین پروژه‌های تحقیقاتی متعددی را در دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی به ثمر رسانده است. برای مثال، او در پاییز سال 1391، مجموعه مقالاتی با نام «تفسیر اثر هنری» منتشر کرد که حاصل هم‌اندیشی و پژوهش‌های گروه نقد هنری پژوهشکده‌ی هنر فرهنگستان هنر بود. 
این مترجم برجسته که فرزند عبدالله نصری، پژوهشگر پیشکسوت حوزه‌ی فلسفه است، هم‌اکنون در دانشگاه علامه طباطبایی به عنوان استادیار گروه فلسفه و همین‌طور به عنوان استاد مدعو در دانشگاه هنر تهران فعالیت می‌کند. «اتاق زجر»، «تصویر و کلمه: رویکردهایی به شمایل‌شناسی»، «زیبایی» (تالیف مشترک با فریده فرنودفر) و «گذر از تاریخ هنر به علم تصویر» آثار دیگری است که تاکنون از امیر نصری به دست ما رسیده است.