صالح نجفی

ترجمه برای او یکی از ایده‌آل‌ترین اشکال تفکر است. با این‌همه، اگرچه از ابتدای دهه‌ی هشتاد تا امروز بیش از پنجاه اثر در حوزه‌ی فلسفه، سینما و نظریه فرهنگی ترجمه کرده، اما نمی‌توان او را تنها یک مترجم به‌شمار آورد. او چهره‌ای است که معمولاً عادت دارد میان حوزه‌های متفاوت پل بزند و ایده‌هایش را از فلسفه به سینما و از آن‌جا به سیاست یا جامعه ببرد. مترجمی پرکار که نام او را روی جلد آثاری از فروید، بدیو، آگامبن، ژیژک، زیمل، اشمیت، بنیامین، لاکان، لوکاچ و... دیده‌ایم. اما او علاوه بر این‌‌‌ها دو مجموعه‌ی برجسته‌ی «عشق در سینما» و «فیلم به‌مثابه فلسفه» را نیز تالیف کرده که در این سال‌ها با استقبال مخاطبان سینما روبرو شده است. او که عضو هیئت علمی مؤسسه‌ی مطالعات سیاسی-اقتصادی پرسش است، یکی از آموزگاران فعال و محبوب در موسسه‌های آموزشی خصوصی نیز به‌شمار می‌رود. 
صالح نجفی جایزه‌ی کتاب سال سینمای ایران را به‌خاطر تألیف مجموعه‌ی «فیلم به‌مثابه فلسفه»  در کارنامه دارد و علاوه بر فعالیت‌هایش در حوزه‌ی فلسفه‌ی فیلم و تحلیل سینمایی، چند سال است که روی ترجمه و تحقیق بر آثار سورن کیرکگور تمرکز کرده است. «تکرار»، «یا این یا آن»، «مفهوم اضطراب»، «مفهوم آیرونی» و «مرض تا به موت» از آثاری است که او از فیلسوف بزرگ دانمارکی به فارسی برگردانده است.