خاطره، ژورنال، مموار

خاطره‌نگاری، ژورنال‌نویسی و مموارنویسی سه گونه‌ی قطعه‌نگاریِ نزدیک‌ به یکدیگرند که هر یک، به شیوه‌ی خاص خود، نسبت نویسنده با زمان، حافظه، و تجربه‌هایش را روشن می‌کند. نوعی تمرین برای کشف خود و سر در آوردن از معمای زندگی. نویسنده‌ی این متون اغلب در خلال نوشتن، به جست‌وجوی خودش می‌رود، گذشته را بازبینی می‌کند، و به نوعی پالایش درونی می‌رسد. خاطره و ژورنال با همه‌ی نزدیکی‌هایشان تفاوت‌های روشنی دارند. تفاوت اصلی آن‌ها بی‌گمان در امکانات و کاربردشان است. خاطره‌نگاری عمدتاً رویکردی است که برای ثبت روزانه‌ی رخدادها به محض وقوع آن‌ها به کار گرفته می‌شود؛ حال این‌که ژورنال‌‌نویسی تجربه‌ی نوشتن ایده‌ها، مواجهات و مشاهدات شخصی است. ژورنال، برخلاف سنتِ ثبتِ خاطره، می‌تواند رویکردی کاملاً غیرگاهشمارانه داشته باشد. از آن‌سو، مموار فرمی است که در مقایسه با خودزندگی‌نامه، تنها تکه‌ای از زندگی را قاب می‌کند و حتی به تخیل هم میدان می‌دهد. نوشته‌ای با لحنی صمیمی، نکته‌سنج و صادق که احساس و ادراک‌ نویسنده را در گوشه‌هایی تعیین‌کننده از زندگی‌اش بازمی‌تاباند. 
این لیست برخی از خواندنی‌ترین خاطرات، ژورنال‌ها و مموارها را به خواننده‌اش معرفی می‌کند...