آفوریسم، قطعه، خوابنوشت و...
فرمهای کوتاه نوشتار، به ضرورت، شکلهای ویژه و فشردهای از اندیشیدن را نیز ممکن میکنند. قطعهنگاری (با همهی گونههای کوچک و بزرگش) از گرایشهای جذابی است که همواره بسیاری از نویسندگان و فلاسفه را مجذوب خود کرده. آفوریسمها، قطعات، خوابنوشتها، خردهیادداشتها، جستارهای کوتاه و ... قالبهاییاند برای ایدهپراکنی و فلسفهورزی که گاهی میتواند جهانبینی و کارنامهی یک متفکر را به تنهایی در خود فشرده کند. البته دامنهی معنا در این گونه نوشتهها همواره وابسته به دخالت و حضور خواننده است. تفسیر اوست که یک قطعه را کامل میکند... علاوه بر این، در دنیایی خالی از کلانروایت، که روایتِ یکپارچهای از وضعیت انسان نمیتوان داد، قطعهنگاری با فشردگی، ابهام و گزندگی منحصر به خود، علاوه بر تجربهی زیباشناختیاش، امکانات مناسبی نیز برای خیره شدن و اندیشیدن در این گسستها فراهم میکند. جرقههای خُردی از درخشش که میتواند ناگهان ایدهای را در ذهن منفجر کند و پیچیدهترین سفرها را در کوتاهترین مسیرِ ممکن تحقق ببخشد. این لیست برخی از برجستهترین نمونههای قطعهنگاری را با شما در میان میگذارد...