ابراهیم مختاری
به نقل از بهروز غریبپور در مصاحبهای، «اگر ابراهیم مختاری تنها یک فیلم «زینت» را ساخته بود، دینش را به جامعه و فرهنگ ادا کرده بود»؛ چرا که کمتر مولفی مانند او وجود دارد که سفری بیست ساله را با سوژهی غریب فیلم مستندش، زینت، همراهی کند و چهرهی او را با وسواس و دقت بسیار در یک فیلم سینمایی، یک فیلم مستند و بعدها در یک کتاب تصویر کند. با این حال، باید گفت که اینها، تنها بخشی از کارنامهی هنری اوست؛ تا کنون چندین و چند فیلم مستند و سینمایی ساخته و در سالهای گذشته هم به تدوین و فیلمنامهنویسی پرداخته است.
ابراهیم مختاری در شهر بابل به دنیا آمد، در اوایل دههی پنجاه شمسی در مدرسهی عالی تلویزیون و سینما مشغول به تحصیل شد و کمی بعد به عنوان دستیار کارگردان پا به سینما گذاشت. آغاز فعالیت حرفهای او با سمت دستیار و برنامهریز به «دلیران تنگستان» اثر همایون شهنواز و «سمک عیار» اثر محمد رضا اصلانی برمیگردد. او بعدها به سینمای مستند گرایش پیدا کرد و نخستین مستند خود را با نام «چابکسوار» در ترکمن صحرا ساخت. پس از آن هم با فیلم دیگری تحت عنوان «سبزوار» به تجربه در ژانر مستند پرداخت. ابراهیم مختاری چند سال پیش از انقلاب اسلامی، به فرانسه رفت و در دانشگاه «پاریس هشت»، در رشتهی مطالعات سینما به تحصیل ادامه داد و سرانجام همزمان با انقلاب 57 به ایران بازگشت و مستندسازی را به صورت حرفهای از سر گرفت.
این مستندساز برجسته، پس از نقلاب، دو مستند اجتماعی با نامهای «نان بلوچی» و «اجارهنشینی» ساخت اما به مرور زمان، به سمت فرمی از فیلمهای مستند گرایش پیدا کرد که بر چهرههای خاص و شخصیتهای گمنام، به خصوص زنان، تمرکز ویژهای داشت. فیلمهایی همچون «ملاخدیجه و بچهها»، «مکرمه، خاطرات و رویاها» و «زینت یک روز به خصوص» در شمار این مستندهاست. او پیش از اینها، در مصاحبهای به درستی اشاره کرده بود که «واقعیت آنطور که ما میخواهیم همواره دم دست ما نیست تا هر وقت که بخواهیم با آن فیلم مستند بسازیم» و در پی همین دیدگاه بود که در کارنامهی فیلمسازیاش مدام تلاش میکرد تا به حقیقت سوژههایش نزدیکتر شود و به ورای واقعیت داستانهایشان دست پیدا کند.
علاوه بر اینها، ابراهیم مختاری، در سال 1393 به عنوان رئیس هیئت مدیرهی خانه سینما انتخاب شد. گفتنی است او همزمان با فعالیتهایش در سینما به انتشار مقالات تحلیلی و انتقادی بسیاری پرداخته است. زمانی که در تلویزیون کار میکرد با مشاهدهی کم و کاستیها در نظام تولید تلویزیون به نوشتن مقالات متعددی مشغول شد. همچنین در کنار تالیف این مقالات توانست در سال 1376 نهادی مستقل با نام «انجمن مستندسازان سینمای ایران» تاسیس کند که بتواند پیگیر مطالبات صنفی مستندسازان باشد.
از ابراهیم مختاری چهار عنوان کتاب تا به حال به چاپ رسیده است. کتابهایی چون «مکرمه» (تالیف مشترک با افسر نظری)، «میراث پهلوانی»، «در گرگ و میش راه» و «سالهای بخصوص» از تالیفات اوست. او تا به حال جوایز متعددی را از جشنوارههای داخلی و خارجی از آن خود کرده است.